The Pinnacles - part 2
Oh mijn god, dit was geweldig. Geweldig koud. Het was vannacht maar een paar graden boven nul, en dat hebben we geweten.
Om 1 uur gingen Margie, Vincen, Jay en ik weg. Even langs het vliegveld om spullen op te halen voor Jay, even naar REI, een buitensportzaak, om harnassen te kopen voor Vincent en mij, vervolgens nog eventjes wat avondeten halen en 2,5 uur rijden... Pas een uur voor het donker kwamen we bij The Pinnacles aan. Ik dacht dat het een klein natuurgebied was, maar het is 100km²! Er zijn superveel klimroutes, en we hebben er nog snel eentje uitgeprobeerd voordat we naar de camping gingen.
We hebben de tenten opgezet en zijn zoals het echte kampeerders betaamd snel bier en Jack 'n' Coke gaan drinken. Dat houdt je wel warm. Worstelen en jumping jacks doen ook. En op bezoek gaan bij de buren met een kampvuur helpt nog meer.
Ik had zelf alleen maar mijn tweepersoons deken en een laken bij me om in te slapen. Eigenlijk was ik van plan om eerst nog een matje te kopen bij de buitensportzaak, maar dat was ik glad vergeten. Godzijdank stelde Margie voor dat we haar slaapzak maar moesten delen. Ik had die nacht 2 paar sokken, een onderbroek, een sportbroekje, een pyjamabroek, een spijkerbroek, twee t-shirts, een hoodie en mijn jas aan. Vervolgens in de gedeelde slaapzak en met daaroverheen mijn tweepersoons dekbed, en we hebben het niet koud gehad.
Vincen had het wel koud. Die had niet zoveel spullen bij zich, en Jay en hij waren te homofobisch om met elkaar te gaan liggen. De volgende keer zorgt hij er wel voor - en ik ook - om genoeg warem spullen mee te nemen!
Vanochtend werden we om 7 uur wakker. We zijn eerst gaan eten in een typisch Amerikaans restaurantje 15 mijl verderop en nadat we op krachten gekomen waren zijn we het natuurgebied weer ingereden om een paar goede klimroutes op te zoeken. Margie en Jay, onze meest ervaren klimmers, hadden behoorlijk pech: alle routes die ze probeerden waren te moeilijk, zelfs voor hen. Na een maar nét goed afgelopen val zijn we weer teruggegaan naar de plaats waar de gisteravond waren en hebben daar allemaal nog een klim gepakt.
Moe, hongerig, smerig en voldaan zijn we in de auto gestapt terug naar San Francisco. Morgen zal ik de foto's online gooien.
Om 1 uur gingen Margie, Vincen, Jay en ik weg. Even langs het vliegveld om spullen op te halen voor Jay, even naar REI, een buitensportzaak, om harnassen te kopen voor Vincent en mij, vervolgens nog eventjes wat avondeten halen en 2,5 uur rijden... Pas een uur voor het donker kwamen we bij The Pinnacles aan. Ik dacht dat het een klein natuurgebied was, maar het is 100km²! Er zijn superveel klimroutes, en we hebben er nog snel eentje uitgeprobeerd voordat we naar de camping gingen.
We hebben de tenten opgezet en zijn zoals het echte kampeerders betaamd snel bier en Jack 'n' Coke gaan drinken. Dat houdt je wel warm. Worstelen en jumping jacks doen ook. En op bezoek gaan bij de buren met een kampvuur helpt nog meer.
Ik had zelf alleen maar mijn tweepersoons deken en een laken bij me om in te slapen. Eigenlijk was ik van plan om eerst nog een matje te kopen bij de buitensportzaak, maar dat was ik glad vergeten. Godzijdank stelde Margie voor dat we haar slaapzak maar moesten delen. Ik had die nacht 2 paar sokken, een onderbroek, een sportbroekje, een pyjamabroek, een spijkerbroek, twee t-shirts, een hoodie en mijn jas aan. Vervolgens in de gedeelde slaapzak en met daaroverheen mijn tweepersoons dekbed, en we hebben het niet koud gehad.
Vincen had het wel koud. Die had niet zoveel spullen bij zich, en Jay en hij waren te homofobisch om met elkaar te gaan liggen. De volgende keer zorgt hij er wel voor - en ik ook - om genoeg warem spullen mee te nemen!
Vanochtend werden we om 7 uur wakker. We zijn eerst gaan eten in een typisch Amerikaans restaurantje 15 mijl verderop en nadat we op krachten gekomen waren zijn we het natuurgebied weer ingereden om een paar goede klimroutes op te zoeken. Margie en Jay, onze meest ervaren klimmers, hadden behoorlijk pech: alle routes die ze probeerden waren te moeilijk, zelfs voor hen. Na een maar nét goed afgelopen val zijn we weer teruggegaan naar de plaats waar de gisteravond waren en hebben daar allemaal nog een klim gepakt.
Moe, hongerig, smerig en voldaan zijn we in de auto gestapt terug naar San Francisco. Morgen zal ik de foto's online gooien.
posted by Okke at
9:27 PM
5 Comments:
Klinkt echt te gek man! About time you dove into the wilderness :D Ik ben benieuwd naar de foto's.
Grappig; ik word al jaloers bij het lezen over het "eten in een typisch Amerikaans restaurantje" :P Ik weet al precies wat je ongeveer bedoelt... Mijn tijd komt nog wel! You can be my personal scout, for now ;) Ik hou je in de gaten!
Take care,
~Ad
Verkapte 'ik heb met margie in een slaapzak gelegen en misschien wel meer gedaan' blogpost!
Benieuwd naar de foto's! :D
Ik heb helemaal niets met margie gedaan Seb! Dat staat er zelfs expliciet! En het is nog waar ook.
Als margie uit d'r coma is zal ik haar fototoestel ontvoeren en de foto's online gooien :)
Ik ben erg benieuwd naar de foto's!
Het klinkt in ieder geval -erg- koud :S Toch maar goed he, vrienden ;)
Hehe leuke foto's Okke, maar jij hangt nergens aan die rotsen? :O
Post a Comment
<< Home