Austin, Tx
Zaterdag kwam ik in Austin aan met de trein, en na een paar minuutjes op het perron gewacht te hebben kwam Chris, mijn nieuwe couchsurf host, mij oppikken. Hij is een lange, langharige, 23 jarige latijns-Amerika student. Jacob en Sam, twee vrienden van Chris, waren er ook. We hebben buritos gegeten bij een caravan langs de weg onder een boom, versierd met kerstlampjes en met oud tuinmeubilair om te zitten. De sfeer van het etablissementje was heel speciaal, bijna magisch. Wel erg goedkope magie.
Het is geen wonder dat Chris in een Coop woont, een soort studentenhuis maar dan beter geregeld. Het is schoon, uitnodigend en Veganistisch. Ze wonen met 14 mensen en hebben een fantastisch ingerichte keuken.
De eerste avond hebben we wat bier gekocht (Kwak, Piraat, Guinness en meer!) en zijn naar een buur-coop gegaan om die soldaat te maken. De universiteit van Texas in Austin heeft zo'n 50 000 studenten. Dat maakt Austin een echte studentenstad, en dat kun je voelen als je er door heen loopt. Veel jonge mensen op straat, een bruisend uitgaansleven en een positieve uitstraling.
De volgende dag zijn we met een paar andere vrienden naar een park gegaan om wat te wandelen en te klimmen. Ik heb prachtige foto's gemaakt van de omgeving: we liepen door een soort oude rivierbedding met aan de zijkanten ingesleten steenlagen.
Helaas heb ik mijn tas met camera, klimschoenen, horloge en ring op de parkeerplaats laten staan toen we naar huis gingen. Ze stonden er 15 minuten later niet meer. Shit.
Chris had wat andere coop-mensen en couchsurfers uitgenodigd om een biertje met ons te komen drinken in the spider bar. Een paar andere couch-hosts die me hadden kunnen hosten had ik ook uitgenodigd. Het was erg gezellig.
De volgende dag, Maandag, heb ik hutspot gekookt met zonder spek. Ui roerbakken met scherpe specerijen werkt als prima vervanger! En toen was het tijd voor een nieuwe treinreis naar New Orleans en een nieuw avontuur!
Knuffels uit een -nog steeds- kapot New Orleans (die verhalen komen de volgende keer)
- Okke
Het is geen wonder dat Chris in een Coop woont, een soort studentenhuis maar dan beter geregeld. Het is schoon, uitnodigend en Veganistisch. Ze wonen met 14 mensen en hebben een fantastisch ingerichte keuken.
De eerste avond hebben we wat bier gekocht (Kwak, Piraat, Guinness en meer!) en zijn naar een buur-coop gegaan om die soldaat te maken. De universiteit van Texas in Austin heeft zo'n 50 000 studenten. Dat maakt Austin een echte studentenstad, en dat kun je voelen als je er door heen loopt. Veel jonge mensen op straat, een bruisend uitgaansleven en een positieve uitstraling.
De volgende dag zijn we met een paar andere vrienden naar een park gegaan om wat te wandelen en te klimmen. Ik heb prachtige foto's gemaakt van de omgeving: we liepen door een soort oude rivierbedding met aan de zijkanten ingesleten steenlagen.
Helaas heb ik mijn tas met camera, klimschoenen, horloge en ring op de parkeerplaats laten staan toen we naar huis gingen. Ze stonden er 15 minuten later niet meer. Shit.
Chris had wat andere coop-mensen en couchsurfers uitgenodigd om een biertje met ons te komen drinken in the spider bar. Een paar andere couch-hosts die me hadden kunnen hosten had ik ook uitgenodigd. Het was erg gezellig.
De volgende dag, Maandag, heb ik hutspot gekookt met zonder spek. Ui roerbakken met scherpe specerijen werkt als prima vervanger! En toen was het tijd voor een nieuwe treinreis naar New Orleans en een nieuw avontuur!
Knuffels uit een -nog steeds- kapot New Orleans (die verhalen komen de volgende keer)
- Okke
posted by Okke at
10:40 AM
4 Comments:
Muh, je moet toch echt beter op je spullen letten gast XD
Toch sureal om zo te lezen alsof je echt nog maanden wegblijft terwijl je over een dikke week met een heul dikke jetlag hopelijk met ons een biertje aan het drinken bent :D
Hugs
Tof om weer wat van je te lezen!
Niet erg slim om je spullen daar te laten staan, beetje jammer ;)
En ben 't wel eens met Erwin, erg vreemd, je zit zo ver weg en dat zit je al tijden, maar als het goed is zit je binnenkort hier bij m'n ouders thuis. DAT is pas surreal!
Keep us updated!
Knuffels
Ja, het is ook alweer bijna gebeurt inderdaad hé..! Ik ken het tegenstrijdige gevoel wat hierbij komt kijken - aan de ene kant de blijheid naar het vooruitzicht om thuis alles en iedereen weer te zien, aan de andere kant het einde van wat-voelt-als-een-tijdperk. Maar zie het meer als een begin, dit is de eerste grote reis geweest, and als ik je zo hoor betwijfel ik dat het de laatste zal wezen ;) Wat jij?
Wel echt balen van die spullen die je nu kwijt bent, man. Dat je die spullen niet meer hebt is één ding, maar ik denk dat ik nog meer zou balen van het verlies van de foto's die op die camera stonden. Bummer, man. Het ZOU een echte Ad-actie zijn om die shit te vergeten, maar 't doet me goed om te zien dat óók Okke dit soort dingen wel eens gebeurt :D
Tot gauw man! Looking forward to seeing you again (:
Wat verwoord je dat goed, Ad! Het voelt inderdaad als het einde van een tijdperk. Aan de ene kant wil ik nog helemaal niet weg, aan de andere kant zie ik er ook enorm naar uit om weer lekker terug te zijn in bekend gebied en na te genieten van alle dingen die ik heb beleefd.
Tot snel!
Post a Comment
<< Home