Friday, November 28, 2008

Thanksgiving en Black Friday

Donderdag was het thanksgiving, het feest waarin de Amerikanen vieren dat de Indianen hen hebben geholpen in de 17e eeuw toen de toenmalige kolonisten bijna verhongerden. (Om hen vervolgens als bedankje uit te roeien, volgens mijn hosts).

Amerikanen vieren dit op een uiterst Amerikaanse wijze: eten! Zoveel mogelijk eten. Een kalkoen van 8 kilo voor elke familie, gevuld met stuffing (brood met ei en kalkoenvet). Daarnaast hadden we allemaal verschillende hapjes. Ik voelde me ook een gestuffte kalkoen toen ik klaar was met eten.

Vandaag was het Black Friday, de dag waarop alle grote winkelketens de grote uitverkoop houden. Dat doen ze niet op een beschaafde tijd, zoals 9 uur 's ochtends, maar om 4 uur in de ochtend! Margie, haar twee zusjes en ik waren niet de enige gekken die om die belachelijke tijd uit hun bed waren gerold. De hele parkeerplaats stond vol met auto's van mensen die net als ons dachten een paar goede koopjes te kunnen doen.

Het grootste gekkenhuis was de Wal-Mart, een soort ubersupermarkt/blokker/zeeman. Een belachelijke hoeveelheid klanten had een nog idiotere hoeveelheid meuk in hun karretjes gepleurd om zich vervolgens in een lange rij voor de kassa te vervelen.

Anyway, morgen moet ik om 3 uur opstaan omdat we het verkeer van Los Angeles willen vermeiden in de ochtend. We gaan weer kamperen in the Pinnacles! Dit keer met Myles en James, respectievelijk de vriend en een neef van Margie. Myles heeft veel ervaring met klimmen, dus we gaan een hoop leuke routes doen dit weekend.

Maandag ben ik weer terug in de bewoonde wereld van San Francisco. Ik verwacht niet dat ik dan veel vrije tijd heb; er zit een marathon van deadlines en tentamens aan te komen.

Groetjes!
- Okke

P.S. ik heb zo'n beetje besloten wat ik wil gaan doen eind december: eerst een beetje zuidelijk richting zuid-californie en dan richting texas. En dan na anderhalve week weer terug, maar dan via een iets noordelijkere route. Ik moet nog uitvissen of er wel bussen gaan langs die route, maar dat zien we dan wel weer.

Friday, November 21, 2008

Carlsbad

Het is vakantie. Gisteravond zijn Vincent, Margie en ik naar Carlsbad gereden. Om negen uur 's avonds hebben we gas en energiedrank ingeslagen. De benzine was maar 2 dollar per gallon! We waren de hele weg high van de energiedrank. Margie reed de hele weg; ik mag niet rijden in Californie (inwoners mogen niet op een internationaal/buitenlands rijbewijs rijden).

Om 3 uur waren we in Santa Ana. We hebben bij Denny's gegeten voordat we Vincent hebben afgezet bij zijn huis, en daarna reden Margie en ik verder naar haar huis in Carlsbad. Om 5 uur kwamen we daar uitgeput aan.

Vandaag werden we om een uur of 9 wakker. Een oom en tante van Margie logeerden hier ook, aardige mensen. We hebben rustig aan ontbeten, ik heb wat huiswerk gemaakt en we hebben de Jacuzzi uitgeprobeerd. Het is hier 25 graden buiten! In NOVEMBER! Eind november, 25 graden! Heerlijk weer, kortebroekentijd!

's Middags zijn we eerst naar Myles, de vriend van Margie, gegaan. Geweldige gozer; hij heeft een Volkswagen Kever omgebouwd tot slaapbus (de stoelen kunnen plat en dan is de complete auto, van stuur tot achterbak, een bed. In zijn tuin heeft hij een klimmuur gebouwd, daar gaan we later vanavond nog op klimmen. Na dit bezoekje zijn we naar Wal-Mart gegaan en we zijn met de oom en tante van Margie uit eten geweest. Nu ben ik met 4 meiden (3 gezusters Stringer en een vriendinnetje) televisieseries aan het kijken en algemeen aan het relaxen.

Minder leuk was dat de vader van Margie moest worden geopereerd vandaag. Ik zag hem maar heel eventjes, voordat hij naar het ziekenhuis ging. Gelukkig ging de operatie goed en mag hij morgen weer naar huis.

Dinsdag gaan we naar Disneyland met Vincent. We kunnen gratis naar binnen, omdat Vincents ouders daar werken. Donderdag is het echt Thanksgiving. Ik hoop dat de stroopwafels die ik heb besteld voor die tijd aankomen; dat is het enige wat ik uit Nederland heb meegenomen wat ze hier echt lekker vinden.

Groetjes!

- Okke

Monday, November 10, 2008

Yosemite

Dit weekend heb ik met Margie in Yosemite national park gekampeerd. Ik heb vrijdag een hoop warme kleren, een slaapzak en een matje gekocht en toen konden we gaan!

Yosemite is 5 uur rijden. Zonder verkeer. En dan ben je nog niet eens uit Californie! En ik mag niet rijden, omdat ik geen Californisch rijbewijs heb. Als je op bezoek bent mag je met je Nederlandse rijbewijs rijden, maar inwoners van Californie, waar ik nu toe behoor, moeten een CA rijbewijs halen.

Na een enorm aantal scherpe bochten in het donker op een smal weggetje kwamen we aan bij campsite Four. Campsite Four is 'beroemd' omdat er een heleboel goede rotsen zijn om te klimmen: zowel boulders (lage klim zonder touw) en toproping (hele hoge klims, tot wel 400 meter in 30 'pitches').

Het is erg belangrijk om je eten in Yosemite goed op te slaan, omdat de beren anders achter je eten aangaan. Er zijn speciale kluisjes om je eten op te slaan, die je verplicht moet gebruiken. Elk jaar worden er tientallen auto's opengebroken door de beren, omdat mensen vergeten om parfum, eten of pizzadozen uit hun auto te halen.

Op een paar enorme schaduwen na hadden we nog steeds niets van de bergen gezien. Na een paar 'steel reserves' (denk Grolsch Kanon) en cola-whiskeys zijn we gaan slapen.

Zaterdagochtend maakte Margie me om 6 uur wakker. Het was licht buiten en ze keek alsof het Kerstavond was (Sinterklaas kennen ze niet, maar dat is een ander verhaal). Na een blik uit de tent geworpen te hebben ("A-ma-zing!") besloot ik dat het belangrijker was om nog even te slapen.

Om 8 uur zijn we de boulders van Camp Four gaan ontdekken. Zie je die witte vlekken op de rots? Daar houden mensen zichzelf aan vast! We vonden geen enkele route die we zelf konden klimmen. (V0 of V1 kan ik buiten waarschijnlijk wel aan, maar een V5 of V6 is in de gym al veel te hoog gegrepen voor mij. Dan hoef je het buiten niet te proberen.) We hebben wel een paar mensen gezien die waanzinnig moeilijke routes aan het klimmen waren. Volgens Margie was een van hen bekend, maar ze wist niet meer hoe hij heette.

Om een uur of 11 hebben we met de pendelbus een rondje door het park gemaakt, en we hebben de lower yosemite falls van dichtbij bekeken. In de pendelbus zagen we twee beren! De foto's waren bewogen.

Toen we weer terug bij het kamp waren begon het te regenen. We hebben Calvin en Hobbes stripboeken gelezen. Na een uurtje was het regenen geminderd en ben ik buiten gaan rondkijken. Daar kwam ik een gozer tegen die een waanzinnig moeilijk boulder aan het beklimmen was. Ik vroeg hem hoe moeilijk het was, en hij antwoordde dat het 'a pretty hard route' was. In mijn onnozelheid vroeg ik of het een V6 of V7 was, en toen vertelde hij mij dat het een V12/13 was. Dit was een pro.

Ik ben met Margie teruggegaan naar de plaats waar die gozer aan het klimmen was, en hij was er nog steeds. Margie wist het: we hebben Daniel Woods gezien! Hij is een van de beste klimmers in de wereld, en was gewoon 100 meter van ons tentje aan het klimmen! Hoe gaaf is dat :D Yosemite is een van de beste klimgebieden in de wereld, dus alle grote namen komen daar ook op af :)

's Avonds hebben we een vriend van de vriend van Margie opgezocht en een grote pizza gegeten. De regen hield aan en rond half 11 zijn we gaan slapen. Ik was bang dat de tent zou lekken, maar we konden er niets aan doen. Godzijdank zijn we de hele nacht droog gebleven.

Zondagochtend hebben we de boel rustig ingepakt en zijn we op een paar plaatsen gestopt om wat foto's te maken en rond te kijken. Omdat margie nog 5 uur terug moest rijden hebben we geen lange hike gemaakt. Dat was jammer, maar begrijpelijk.

Op de terugweg zijn we naar een Sonic Burger gereden. De laatste drive-in fastfood keten! Je rijdt naar een parkeerplaats, doet je bestelling en ze komen het op rolschaatsen naar je raam brengen! Fantastisch.

Dit hele verhaal heeft maar één minpuntje: ik denk dat ik wat opgelopen heb in de kou en nattigheid in Yosemite. Ik ben brak en een beetje ziekjes, maar het zal wel overgaan in een dag of wat.

Er zijn meer foto's op flickr. Ik heb nu ook zelf een camera, dus verwacht er nog maar veel meer!

Knuffels, kusjes en liefde uit San Francisco.

Tuesday, November 4, 2008

Verkiezingen

Ik zit hier in een klaslokaal met zo'n 750 mensen naar CNN te kijken. CNN's verwachtingen zijn positief: Obama loopt voor op McCain met 174 tegen 52 electoral votes!

De eerste 'swing state' is al binnen. McCain moet alle swingstates die hij nog niet heeft vanaf nu binnenkrijgen, anders is de race gelopen. Het lijkt er op dat Obama Florida binnenkrijgt. Dat zal de nagel op McCain's doodskist zijn.

Ik ga vanavond uit met wat vrienden hier, en we zullen waarschijnlijk de overwinning van Obama kunnen vieren.

-- edit

Het is nu 20:11 's avonds en het is volgens CNN duidelijk: Obama gaat winnen! Iedereen hier is heelamal door het dolle heen en we gaan naar het centrum om het te vieren.